“10. Sınıf Bilim ve Kültür Yayınları Din Kültürü Ders Kitabı Sayfa 114 Cevabı” ulaşabilmek ve dersinizi kolayca yapabilmek için aşağıdaki yayınımızı mutlaka inceleyiniz.
10. Sınıf Bilim ve Kültür Yayınları Din Kültürü Ders Kitabı Sayfa 114 Cevabı
laşımlarını da etkileyebilmektedir. Örneğin, Hicaz bölgesinde yaşamış ve dinî eğitimini bu bölgede almış olan Ahmed bin Hanbel ve İmam Mâlik, İslam’ın hükümlerini yorumlarken Kur’an ve sünnetten sonra sahâbîlerin sözlerini ve uygulamalarını delil olarak kabul etmişlerdir. Irak bölgesinde yaşamış olan Ebû Hanîfe ise Kur’an ve sünnetten sonra sahâbî sözlerini dikkate almakla birlikte akıl yürütmeye de önem vermiştir. Yöntemdeki bu farklılık, âlimlerin görüşlerinin de farklı olmasını beraberinde getirmiştir. Örneğin, Ebû Hanîfe, Kur’an’da ve hadislerde, Müslüman olmayan kişilere zekât verilmesini yasaklayan açık hüküm bulunmadığını düşünerek bu insanlara zekât verilebileceğini söylemiştir. İmam Mâlik ise Resûlullah’ın (s.a.v.) ve sahâbîlerin böyle bir uygulama yapmadıkları gerekçesiyle Ebû Hanîfe’nin görüşüne karşı çıkmış, “Müslüman olmayan insana zekât verilmez.” demiştir.(20)
Coğrafi farklılıklar, Müslüman halkın tercihlerini de etkilemiştir. Müslümanlar, yaşadıkları bölgelerde kendi düşüncelerine, anlayışlarına, kültürlerine ve yaşantı biçimlerine daha uygun ve ortamın şartlarına göre uygulanabilir buldukları görüşleri kabullenmişlerdir. Örneğin, Cezayir, Fas ve Tunus gibi Akdeniz ülkelerindeki Müslümanların çoğunluğu İmam Mâlik’in görüşlerini benimsemiştir. Sosyolog İbn Haldûn, bu bölgelerdeki Müslümanların coğrafi şartlarının, kültür ve medeniyetlerinin İmam Mâlik’in görüşlerini kabullenmeye daha uygun olduğunu ve bu sebeplerle onun görüşlerini benimsediklerini söylemektedir.(21) Hint Alt Kıtası, Orta Asya ve Balkanlar bölgelerinde (Görsel 5.2) yaşayanlar genellikle Ebû Hanî- fe’nin görüşünü benimsemişlerdir. Mısır’ın güneyi ile Ürdün, Sudan, Etiyopya, Somali ve Yemen Müslümanlarının çoğunluğu Şâfiî mezhebindendir. Hanbelî mezhebi ise Suudi Arabistan, Katar ve Birleşik Arap Emirlikleri’nde yaygındır.
Hanefî mezhebine bağlı Müslümanların çoğunluğu, İslam’ın iman esaslarıyla ilgili olarak İmam Mâturidî’nin görüşünü, Mâlikîlerle Şâfiîlerin çoğunluğu ise İmam Eş’arî’nin gürüşünü benimsemiştir.
d. Kültürel Ortam
Müslüman topumların dinî anlayışlarında farklılığa yol açan bir etken de toplumların kültürüdür. İnsanlar, bir konuyu ya da yaşadıkları bir olayı öncelikle kendi kültürel birikimlerine göre değerlendirirler. Dinî meselelerde düşüncelerini belirtirken ya da yeni bir olayı dinî yönden değerlendirirken, sahip oldukları kültürün etkisinde kalırlar. Bu durum, kültürleri farklı olan kimselerin görüşlerinin de farklı olmasına yol açabilir.
Halifeler Dönemi ile Emevî ve Abbâsîlerin hâkim oldukları dönemlerde Müslümanların idaresine giren toplumlardan bir kısmı Müslüman olmuş, İslam’a aykırı inanç ve âdetlerini zaman içinde terk etmiş; kültürleri içerisinde İslam’a uygun olan ögeleri ise korumuşlardır.
Kültür farklılıkları, günümüzdeki Müslüman toplumların dinî anlayış ve yaşantılarını da etkilemektedir. İçinde yaşadığımız Türk toplumunun dinî anlayış ve uygulamaları ile İran, Mısır veya Yemen halkının anlayış ve uygulamaları tıpatıp aynı değildir. Örneğin, toplumumuzda, vefat edenlerin kabirlerini ziyarette Kur’an okuyup dua etmek dinimize uygun görülmekte ve bir âdet olarak öteden beri uygulanagelmektedir. Bu davranış, Hicaz bölgesinde ise genellikle hoş karşılanmamaktadır.
- Cevap: Bu sayfada soru bulunmamaktadır.
“10. Sınıf Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Ders Kitabı Cevapları Bilim ve Kültür Yayınları Sayfa 114” ile ilgili aşağıda bulunan emojileri kullanarak duygularınızı belirtebilir aynı zamanda sosyal medyada paylaşarak bizlere katkıda bulunabilirsiniz.
Yorum Yap